Οι ψυχολογικές διεργασίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η εγκυμοσύνη σηματοδοτεί μια περίοδο έντονων ψυχικών ζυμώσεων και για τους δύο γονείς, η οποία θα καταλήξει στην αναδόμηση της ταυτότητάς τους. Οι ψυχολογικές διεργασίες οι οποίες πραγματοποιούνται κατά την εγκυμοσύνη είναι διαφορετικές για τη μητέρα και διαφορετικές για τον πατέρα.
Η μητέρα βιώνει ψυχοσωματικά την ανάπτυξη του παιδιού, γεγονός που συνοδεύεται με έντονες ψυχικές κινήσεις. Η εγκυμοσύνη είναι για την μελλοντική μητέρα ένα στάδιο συναισθηματικής ανάπτυξης εφάμιλλο της εφηβείας. Πιο συγκεκριμένα, ψυχικές συγκρούσεις και ματαιώσεις προηγούμενων αναπτυξιακών σταδίων αναβιώνονται. Η μέλλουσα μητέρα ανατρέχει στη σχέση της με τη δική της μητέρα, συγκρίνεται, ανταγωνίζεται και/ή ταυτίζεται μαζί της.
Η γυναίκα επίσης αναδιαπραγματεύεται τον επαγγελματικό της ρόλο αλλά και τη σχέση με το σύζυγό της. Τα πάντα λαμβάνουν νέο χαρακτήρα. Η εγκυμοσύνη περιλαμβάνει για την μητέρα τόσο θετικά όσο και αρνητικά συναισθήματα. Μπορεί να βιώνει την εγκυμοσύνη είτε θετικά, νιώθοντας δυνατή και έτοιμη να εκπληρώσει το γονεικό ρόλο, είτε αρνητικά, νιώθοντας αδύναμη να ικανοποιήσει τις μελλοντικές ανάγκες του βρέφους, φοβισμένη και αγχωμένη. Οι ψυχικές συγκρούσεις και οι ασυνείδητες αναπαραστάσεις πρωταγωνιστούν.
Ανάλογα με το στάδιο της εγκυμοσύνης (1ο 2ο και 3ο τρίμηνο) οι φόβοι και τα συναισθήματα διαφοροποιούνται. Έτσι, στο πρώτο τρίμηνο διαπιστώνεται συχνά η ύπαρξη άγχους. Υπάρχουν γυναίκες που δραστηριοποιούνται έντονα επαγγελματικά και επιθυμούν να μην χάσουν την επαγγελματική τους χειραφέτηση αλλά και γυναίκες που επιθυμούν να αφοσιωθούν αποκλειστικά στην εγκυμοσύνη τους και απομονώνονται απο άλλες δράσεις. Στο δεύτερο τρίμηνο όπου η ύπαρξη του εμβρύου γίνεται αντιληπτή μέσα από τις κινήσεις του, ο φόβος για την σωματική υγεία και ακεραιότητά του γίνεται έκδηλος, ενώ στο τρίτο τρίμηνο υπάρχει η ψυχολογική και σωματική προετοιμασία για τον τοκετό. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Χαρά ανυπομονησία, φόβος και άγχος θανάτου έρχονται στο συναισθηματικό προσκήνιο. Στο στάδιο αυτό η γυναίκα έχει έντονα την ανάγκη στήριξης του συζύγου της αλλά και της δικής της μητέρας προκειμένου να αισθάνεται ασφάλεια να αναλάβει το νέο της ρόλο. Η ίδια καλείται τώρα να γίνει μητέρα ενώ παράλληλα αισθάνεται την ανάγκη να παραμείνει παιδί για τη δική της μητέρα.
Κλείνοντας, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα συναισθήματα του άγχους και του φόβου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι αναμενόμενα και φυσιολογικά αρκεί να μην είναι υπερβολικά σε ένταση και συχνότητα ανατρέποντας την ψυχική ισορροπία της γυναίκας. Τα ποσοστά μάλιστα άγχους και κατάθλιψης είναι μεγαλύτερα κατά την εγκυμοσύνη σε σύγκριση με άλλες περιόδους της ζωής του ανθρώπου, σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί.
